1- به وسیله VLAN به راحتی می توان نیازهای شبکه ای یک سازمان مجازی را برطرف کرد . استفاده از Switch هایی که قابلیت تعریف VLAN را دارند باعث می شود که مدیریت شبکه های مختلف توسط یک Switch به راحتی انجام شود و تغییرات و تحرکات به راحتی قابل کنترل باشد .
2- با استفاده از VLAN پهنای باند به صورت بهینه مصرف می شود ، به این معنا که Frame ها و یا Packet هایی که توسط یک Station در یک VLAN خاص ، فقط برای Station های اعضای آن VLAN ارسال می شوند و دیگر VLAN های دیگر ، مشغول به دریافت Packet های مربوط به آن VLAN نمی شوند . همچنین روشهایی برای محدود سازی پهنای باند برای هر VLAN پس از تعریف VLAN وجود دارد .
3- به وسیله VLAN امنیت شبکه بالا می رود . به این معنا که افرادی که در یک VLAN خاص قرار دارند مطمئن خواهند بود که افراد دیگری که به VLAN های دیگر در آن شبکه متصل هستند نمی توانند از آدرسهای آنها و منابع آن VLAN برای دسترسی به اطلاعات آنها استفاده کنند . همچنین ابزاری مانند Sniffer ها و امثال آنها دیگر مورد استفاده ای در VLAN های دیگر برای دسترسی به اطلاعات بقیه Station ها نخواهند داشت.
روشهایی که سازندگان Switch برای تعریف VLAN از آنها استفاده می کنند از قرار زیر است :
1- PORT-BASED VLANs
2- MAC-BASED VLANs
3- LAYER 3-BASED VLANs
4- RULES BASED VLANs
برای استفاده از Port Based ها باید Switch قایل مدیریت داشته باشید تا بتوانید برای هر Port تعریف خاصی داشته باشید و باید دقت کنید که هر Station به Port مناسبی که برای آن برنامه ریزی کرده اید متصل شود . این یکی از نقطه ضعفهای این روش است که برای تغییر محل Port یک Station باید تنظیمات Switch را نیز عوض کنید .
در Mac Based دیگر مشکل عوض شدن محل Port وجود ندارد و در ضمن نیازی به Switch های قابل برنامه ریزی نیز نمی باشد . همه تنظیمات بر روی Router بر اساس آدرس سخت افزاری Device های اتصال به شبکه انجام می شود . مشکل این روش این است که در تعداد بالایی Station در یک VLAN شرط بسیار بزرگی برای یک VLAN باید توسط Router بررسی شود که خود این محدودیت ایجاد می کند .
در Layer 3-Based باید از Switch ها و Router های گران قیمت Layer 3 استفاده کنید و بر اساس VLAN ها می توانید Routing و ... انجام دهید .
در Rule Based شما می توانید بر اسال آدرسها و Subnet ها تصمیم بگیرید که هر Station در کدام VLAN باید قرار داشته باشد. این روش استفاده های خاص خود را دارد و در همه جا نمی توان از آن استفاده کرد .
در زمینه VLAN ها یک استانداردی توسط IEEE تهیه شده است به نام IEEE 802.1q که در آن روشی برای ایجاد VLAN و تشخیص آنها برای Switch ها و Router ها پیشنهاد شده است که امروزه اکثر Switch ها و Router های استاندارد از آن به عنوان استاندارد VLAN پشتیبانی می کنند