راه اندازی یک شبکه کوچک

در این سری مقاله ها قصد دارم راه اندازی یک شبکه Workgroup شبکه ای بدون وجود سرور) با تعداد 2 الی 8 کامپیوتر را به شما دوستان عزیز اد بدم. در این مقاله به زبان بسیار ساده و کاملا عملی راه اندازی شبکه را به شما یاد می دهم.ارتباط فیزیکیاولین مسئله ای که در ساختن یک شبکه به آن میرسیم ارتباط فیزیکی بین کامپیوتر ها است.کامپیوتر اطلاعات را به کارت شبکه میفرستد. کارت شبکه اطلاعات را از طریق کابل به switch میفرستد و switch اطلاعات را از طریق کابل دیگری به کامپیوتر مقصد میرساند.

اجزای فیزیکی شبکه را بشناسیم:


کارت شبکه: ارتباط کامپیوتر را با شبکه برقرار میکند. ممکن است به صورت on-board یعنی روی مادربر باشد و یا ممکن است بصورت یک کارت بر روی اسلات PCI نصب شود.(در این مقاله فرض بر این است که کامپیوتر شما اصلا کارت شبکه ندارد)کابل شبکه: انواع مختلفی دارد اما آنچه که امروزه بصورت معمول استفاده میشود، کابلی 8 رشته ای است که سوکت هایی مانند سوکت سیم تلفن دارد، کمی بزرگتر که به این نوع سوکت ها RJ45 میگویند. به سوکت های تلفن هم RJ11 میگویند. کابل های شبکه بر اساس سرعت انتقال اطلاعات دارای دسته های گوناگونی هستند اما آنچه که در حال حاضر بطور معمول استفاده میکنند Cat5e نام دارد. این کابل میتواند تا سرعت هزارمگابیت در ثانیه (1000Mbps=1Gbps) اطلاعات را انتقال دهند. البته این کابل با توجه به سرعت دیگر اعضای فیزیکی شبکه، میتواند در سرعت های پایین تر نیز کار کند.
براساس ترتیب رشته ها در دو سر کابل، کابل قابلیت ارتباطی متفاوتی پیدا میکند. به این صورت که کابل
Cross میتواند کامپیوتری را مستقیم (بدون نیاز به switch ) به کامپیوتر دیگری وصل کند اما برای اتصال یک کامپیوتر به switch به کابل Straight نیاز داریم.در اینجا هرگاه از کابل صحبت کردیم منظور یکی از 2 کابل زیر است:


1-
Cat5e – Cross

2- Cat5e Straight


Switch: دستگاهی است که ارتباط کامپیوترها را برقرار میکند. کل اطلاعاتی که در شبکه جابجا میشود به این دستگاه میاد و سپس به مقصد مورد نظر میرود. میتوان switch را مانند مرکز تلفن یک شرکت در نظر گرفت. شما ابتدا به اپراتورتلفن وصل میشوید و سپس او شما را به مقصدتان وصل میکند و یا اگر کسی از بیرون با شما کار داشته باشد ابتدا با اپراتورتلفن ارتباط برقرار میکند و سپس اپراتورتلفن او را به شما وصل میکند.

طراحی

خب ابتدا باید درنظر بگیرید که چه تعداد کامپیوتر را میخواهید به هم وصل کنید. اگر 2 عدد کامپیوتر را بخواهید به هم وصل کنید دو عدد کارت شبکه و یک کابل Cross نیاز دارید.اگر بیش از دو عدد کامپیوتر را میخواهید در یک شبکه قرار دهید به تعداد کامپیوترها کارت شبکه و کابل Straight و یک عدد switch که دارای تعداد پورت های کافی باشد، نیاز دارید. Switchها از 8 پورت موجود هستند به بالا. شما به تعداد پورت های هر switch میتوانید کامپیوتر به این switch وصل کنید.چه سرعتی مورد نیاز است؟گیگابیت: شما میتوانید با خرید تجهیزات شبکه با سرعت گیگابیت (انتقال 1 گیگابیت اطلاعات در یک ثانیه) یک شبکه پرسرعت داشته باشید، البته هزینه این تجهیزات به جز کابل، کمی بالا است و معمولا از این سرعت برای محلی استفاده میشود که تعداد کاربران زیاد است چون این سرعت بسیار بالاتر از سرعت هارد دیسکهای معمولی است! پس همیشه مقدار زیادی از پهنای باند بی استفاده

 

می ماند.یک کارت شبکه با سرعت گیگابیت بیست تا سی هزارتومان است.صدمگابیت: برای تمامی نیازهای شما کافی است و یا حتی زیاد هم هست. تجهیزات با سرعت صدمگابیت دارای قیمت بسیار مناسبی است.

مثلا شما میتوانید کارت شبکه با سرعت صدمگابیت را به قیمت ده هزار تومان بخرید.به کاربران خانگی و شرکت ها با حجم کاری کم، پیشنهاد میشود برای شبکه خود از تجهیزات با سرعت صدمگابیت استفاده کنند.

اجرا

بعد از تهیه کارت شبکه و کابل Straight به تعداد مورد نیاز و switch ، ابتدا کارتهای شبکه را بر روی کامپیوترهای خود نصب کنید. سپس منبع تغذیه switch را وصل کنید. حال یک سر کابل ها را به کارت شبکه (که اکنون در کامپیوتر نصب شده) و سر دیگر را به switch وصل کنید. چنانچه همه چیز صحیح باشد، چراغ هایی بر روی switch و کارت های شبکه هستند که باید روشن شوند. معمولا این چراغ ها به رنگ سبز هستند.چنانچه فقط دو کامپیوتر را شبکه میکنید و از switch هم استفاده نمی کنید، کابل Straight مورد نیاز شما نیست. بلکه باید فقط یک عدد کابل Cross تهیه کنید. بعد از نصب کارتهای شبکه بر روی کامپیوترها، یکسر کابل را به این کارت شبکه در این کامپیوتر و سر دیگر را به کارت شبکه دیگر در کامپیوتر دیگر وصل کنید.اکنون ارتباط فیزیکی برقرار است. مرحله بعد آدرس دهی است

کابل Straight بصورت کارخانه ای در بازار فراوان یافت میشود که دارای کیفیت بسیار مناسبی است و معمولا کابل Cross را دستی میسازند.کابل Straight باید دوسر یکسان داشته باشد. یعنی به هر ترتیبی که رشته ها را در یک سر کابل چیده اید، باید به همان ترتیب هم در سر دیگر بچینید. سپس این رشته ها را در سوکت فرو برده و بوسیله آچار شبکه پرس کنید.

کابل CAT5e
کابل
CAT5e دارای 8 رشته در هشت رنگ مختلف است که دو به دو به هم پیچیده شده اند. این پیچش برای جلوگیری از پدید Cross Talk یا همان القا است. رنگها عبارتند از: نارنجی سفید / نارنجی / سبز سفید / سبز / آبی سفید / آبی / قهوه ای سفید / قهوه ای. استانداردی در زمینه رنگ بندی وجود دارد. پس شما هم با رعایت استاندارد کابلهایتان را بسازید، به سه دلیل: 1- پیچش کابلها به دو یکدیگر در رنگهای مختلف، برای داشتن بالاترین کیفیت انتقال اطلاعات، متفاوت است. پس اگر رنگ بندی را رعایت نکنید کیفیت کابل شما نسبت به حالت استاندارد پایین تر خواهد بود. البته این بالا یا پایین بودن کیفیت در اندازه های کوچک قابل حس نیست بلکه این افت کیفیت در کابلهایی با طول بسیار زیاد بوجود می آید که آنهم توسط دستگاه های سنجش کیفیت انتقال اطلاعات قابل اندازه گیری است. 2-اگر احیانا در جایی کابل کشی انجام دادید و از آنجا رفتید، نفر بعدی که می اید، میتواند به راحتی سیستم کابل کشی شما را بفهمد. 3- اگر شخصی حرفه ای، کابل شما را ببیند متوجه میشود شما به رعایت استاندارد علاقه دارید یا خیر!
نحوه ساخت کابل
Straightدر کابل Straight به هر ترتیبی که یک سر کابل را رنگ بندی کرده اید، در سر دیگر باید همان رنگ بندی را بدون هیچ گونه تغییری، رعایت کنید. یعنی داریم:12345678 یک سر کابل
12345678 سر دیگر کابلپس با توجه به توضیح بالا و رعایت استاندارد، کابل را به صورت زیر بسازید:
ابتدا سوکت را در حالتی بگیرید که ضامن آن در زیر واقع شود. حال رشته ها را از سمت چپ به راست به ترتیب زیر، در کنار هم قرار دهید: نارنجی سفید / نارنجی / سبز سفید / آبی / آبی سفید / سبز / قهوه ای سفید / قهوه ای. حال رشته ها را داخل سوکت فرو ببرید و بوسیله آچار سوکت زنی، سوکت را پرس کنید.
اکنون در سر دیگر کابل، ابتدا سوکت را در حالتی بگیرید که ضامن آن در زیر واقع شود.رشته ها را از سمت چپ به راست مانند دفعه قبل در کنار هم قرار دهید. حال رشته ها را داخل سوکت فرو ببرید و بوسیله آچار سوکت زنی، سوکت را پرس کنید.


نحوه ساخت کابل
Cross

در کابل Cross به هر ترتیبی که یک سر کابل را رنگ بندی کرده اید، در سر دیگر باید بجای رنگ شماره 1 ، رنگ شماره 3 را قراردهید. بجای رنگ شماره 2، رنگ شماره 6 را قراردهید. بجای رنگ شماره 3، رنگ شماره 1 را قراردهید. بجای رنگ شماره 6، رنگ شماره 2 را قرار دهید. یعنی داریم:

 


12345678 یک سر کابل36145278 سر دیگر کابل
پس با توجه به توضیح بالا و رعایت استاندارد، کابل را به صورت زیر بسازید:ابتدا سوکت را در حالتی بگیرید که

ضامن آن در زیر واقع شود. حال رشته ها را از سمت چپ به راست به ترتیب زیر، در کنار هم قرار دهید: نارنجی سفید / نارنجی / سبز سفید / آبی / آبی سفید / سبز / قهوه ای سفید / قهوه ای. حال رشته ها را داخل سوکت فرو ببرید و بوسیله آچار سوکت زنی، سوکت را پرس کنید.اکنون در سر دیگر کابل، ابتدا سوکت را در حالتی بگیرید که ضامن آن در زیر واقع شود.رشته ها را از سمت چپ به راست به ترتیب زیر، در کنار هم قرار دهید: سبز سفید / سبز / نارنجی سفید / آبی / آبی سفید / نارنجی / قهوه ای سفید / قهوه ای. حال رشته ها را داخل سوکت فرو ببرید و بوسیله آچار سوکت زنی، سوکت را پرس کنید

 راه اندازی یک شبکه کوچک (2)
در این سری مقاله ها قصد دارم راه اندازی یک شبکه
Workgroup (شبکه ای بدون وجود سرور) با تعداد 2 الی 8 کامپیوتر را به شما دوستان عزیز یاد بدم. در این مقاله به زبان بسیار ساده و کاملا عملی راه اندازی شبکه را به شما یاد می دهم.

آدرس دهی
بعد از برقراری ارتباط فیزیکی، نوبت به آدرس دهی است. آدرس دهی توسط پروتکل
IP انجام میشود. عموم مردم IP را معادل یک عدد میدانند که البته این صحیح نیست.Internet Protocol یک پروتکل برای آدرس دهی نقطه به نقطه می باشد.

IP، یک پروتکل:
برای برقراری ارتباط بین دو کامپیوتر، هردو کامپیوتر باید با پروتکل های یکسانی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. اگر یکی با پروتکل
IP و دیگری با پروتکلی غیر از IP به شبکه وصل شوند، نمیتوانند یکدیگر را ببینند.
(اگر یک شخص چینی بخواهد با یک فرد ایرانی ارتباط برقرار کند باید فارسی بلد باشد و یا فرد ایرانی بتواند چینی حرف بزند و یا هردو با یک زبان سوم، مثلا انگلیسی با یکدیگر صحبت کنند)

 

ادامه نوشته

سیم ها در کابل کشی شبکه

ارتباط بین اعضای یک شبکه کامپیوتری با دسترسی محلی1، به دو صورت باسیم و بی سیم انجام می شود. در ارتباطات باسیم، بسته به نیاز و شرایط شبکه، انواع و اقسام کابل ها به کار می روند، که مهم ترین آنها عبارتند از کابل های جفت به هم تابیده2، کابل کواکسیال3 و فیبر نوری.4سیم های جفت تابیده که با توجه به روش روکش گذاری شان به رده های 1cat تا 7cat تقسیم می شوند، متداول ترین نوع کابل های شبکه هستند. و گونه بسیار رایج آنها در کشور ما، 5cat است.در این کابل ها 4 جفت سیم به هم تابیده ارتباط را برقرار می کنند. هر یک از این 4 زوج با رنگ هایی ویژه، مشخص می شوند. در شکل، رنگ بندی این 4 جفت نمایش داده شده است.این شکل دو نوع استاندارد را نشان می دهد که کابل کشی مستقیم5 و ضربدری6 یا کلاس a و کلاس b نام دارند. نکته مهم در کابل کشی این است که اگر کابل برای اتصال مستقیم دو کامپیوتر7 (بدون برقراری و عضویت در یک شبکه کامپیوتری) یا دو هاب/ سوییچ به کار برده شود، هر یک از دو سر کابل باید یکی از استانداردها را برگزیند، چون سیم ارسال اطلاعات برای یک دستگاه، سیم دریاف برای دیگری است و برعکس. اما اگر ارتباط بین یک کامپیوتر و یک هاب / سوییچ برقرار شود، دو سر کابل باید یک استاندارد داشته باشند، زیرا ابزارهای کنترل ترافیک شبکه، خود جابه جایی فرستنده / گیرنده را انجام می دهند. پی نوشت local area network (lan).1 twisted pair.2 coaxial.3 fiber optics.4 straight.5 cross.6 direct cable connection.7 کامران ایزدپناه

Network Cable منبع : (youtube.com)

 

اخبار مرتبط با : "سیم ها در کابل کشی شبکه"

چطور مسیر یاب کار می کند؟ انواع کابل در شبکه اطلاعاتی درمورد انواع کابل آموزش راه اندازی و تنظیم یک شبکه LAN کوچک چگونگی بدست گرفتن مدیریت کابل درباره Bluetooth آشنایی با سوئیچ شبکه شبکه اترنت (Ethernet) چیست؟ آشنایی با ملزوملت شبکه ظرفیت پهنای باند اینترنت ایران بیشتر از تقاضای مشترکین است

اخبار آشنایی با ساختارهای اتصال درشبکه های کامپیوتری

تفاوت hub با hub switch

 بر خلاف هاب های معمولی که فریم ارسالی بر روی یک کانال را روی تمام کانالها به صورت فراگیر ارسال می نماید عملکرد سوئیچ ها در این مورد بسیار هوشمندتر از هاب می باشد، بدین ترتیب که با دریافت یک فریم از روی یک کانال ورودی آن را به تمامی کانال های خروجی ارسال نمی نماید بلکه ابتدا آدرس فیزیکی کامپیوتر مقصد را چک کرده و فقط آن به آن را کانال ارتباطی که کامپیوتر مقصد به آن وصل است می فرستد. به این ترتیب کامپیوتر متصل به سوئیچ مربوطه به ایستگاههای دیگر را دریافت نمی کند.


 


آموزش شبکه – بخش سوم

 تجهیزات شبکه ( network structure ) :.سرویس دهنده ها ( servers ) :1- حافظه های جانبی HDD2- حافظه اصلی ram3- کارت شبکه 4- پردازنده . تجهیزات خاص شبکه :1- تجهیزات خاص شبکه محلی : mau ، hub ، switch2- تجهیزات شبکه راه دور : gateway ، BRIDGE ، routerسرویس دهنده ها : یک سرویس دهنده ، یک کامپیوتر پر قدرت در شبکه می باشد که یک سری از منابع خود را بر روی شبکه به اشتراک گذاشته و یا سرویسی بر روی آن نصب شده و در حال اجرا می باشد .


 


ادامه نوشته

شبکه های

 p2p - peer to peer

 

واژه p2p به سیستم ها و کاربردهایی اطلاق می شود که برای انجام یک سری عملیات از منابع موجود در یک محیط توزیع شده استفاده می کند. این عملیات می تواند انجام یک محاسبه توزیع شده، اشتراک داده یا هرگونه ارتباط و همکاری با یکدیگر در انجام کاری باشد. توزیع شدگی می تواند در مورد داده ها، الگوریتم ها و متا-داده ها وجود داشته باشد.

 از مزایای این سیستم ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • این سیستم ها با اجتناب از وابسته کردن سیستم به یک مدیریت متمرکز، یاعث افزایش مقیاس پذیری سیستم می شوند.
  • نودها به طور مستقیم با یکدیگر ارتباط دارند و بنابراین نیاز به یک ساختار پرهزینه برای برقراری ارتباط بین نودها و مدیریت آن نخواهیم داشت.
  • به دلیل مقیاس پذیری بالای آن، امکان افزایش تعداد نودهای سیستم و در نتیجه افزایش منابع در دسترس سیستم فراهم شده و سیستم قدرتمندی ایجاد خواهد شد.

p2p در سال 2001 و با معرفی سیستم Napster که امکان اشتراک فایلهای صوتی را در سطح اینترنت فراهم می کرد، مطرح شد. استفاده از p2p در زمینه های دیگری مانند همکاری و ارتباط برای انجام محاسبات توزیع شده نیز نفوذ کرد و گروه های کاری زیادی توسط دانشگاه ها و مراکز صنعتی در خصوص آن ایجاد گردید.

تعریف های مختلفی از p2p ارائه شده است. که به طور کلی آنرا سیستمی می دانند برای اشتراک منابع و سرویسهای کامپیوتر با انجام تبادل مستقیم بین آنها و در محیطی که اتصالات پایدار و آدرسهای IP قابل پیش بینی وجود ندارد و سیستم نمی تواند متکی به یک سرور متمرکز باشد.

اهداف

انتخاب یک روش p2p معمولا به دلیل یک یا چند مورد از اهداف زیر صورت می گیرد:

 تقسیم و کاهش هزینه:

راه اندازی یک سیستم متمرکز که بتواند از سرویس گیرنده های زیادی پشتیبانی کند، هزینه زیادی را به سرور تحمیل خواهد کرد. معماری p2p می تواند کمک کند تا این هزیته بین تمام peer ها تقسیم شود. به عنوان مثال در سیستم اشتراک فایل، فضای مورد نیاز توسط تمام peer ها تامین خواهد شد.

 افزایش مقیاس پذیری و قابلیت اعتماد: بدلیل عدم وجود یک منبع قدرتمند مرکزی، بهبود مقیاس پذیری و قابلیت اعتماد سیستم یکی از اهداف مهم به شمار می آید و بنابراین باعث نوآوریهای الگوریتمی در این زمینه می شود.


افزایش خودمختاری:

در بسیاری از موارد کاربران یک شبکه توزیع شده مایل نیستند که متکی به یک سرور متمرکز باشند، چون متکی بودن به یک سرور متمرکز باعث محدود شدن آنها می شود. مثلا در مورد کاربرد اشتراک فایل، کاربران می توانند بطور مستقل فایلهای یکدیگر را دریافت کنند بدون آنکه متکی به یک سرور متمرکز باشند که ممکن است مجوز دریافت فایل را به آنها ندهد.


گمنامی :

این واژه وابسته به همان خودمختاری می شود. کاربران ممکن است مایل نباشند که هیچ کاربر دیگری یا سروری اطلاعاتی در مورد سیستم آنها داشته باشد. با استفاده یک سرور مرکزی، نمی توان از گمنامی مطمئن بود، چون حداقل سرور باید بگونه بتواند سرویس گیرنده را شناسایی کند مثلا با استفاده از آدرس اینترنتی آن. با استفاده از معماری p2p چون پردازش ها به صورت محلی انجام می شود، کاربران می توانند از دادن اطلاعاتی در مورد خودشان به دیگران اجتناب کنند.


پویایی :

فرض اولیه سیستم های p2p  این است که در یک محیط کاملا پویا قرار داریم. منابع و نودهای محاسباتی می توانند آزادانه به سیستم وارد و از آن خارج شوند.


طبقه بندی p2p

p2p

برای سیستم های کامپیوتری می توان یک طبقه بندی در نظر گرفت. سیستم های کامپیوتری یا متمرکز هستند یا توزیع شده. سیستم توزیع شده می توانند بر اساس مدل مشتری-خدمتگذار باشند یا مدل p2p. در مدل مشتری- خدمتگذار یکنواخت، تمام مشتری ها از یک سرور ( یا چند سرور بدلیل افزایش قابلیت اعتماد سیستم) سرویس بگیرند یا اینکه یک ساختار سلسله مراتبی داشته باشند. در خصوص مدل یکنواخت آن می توان از همین برنامه های تجاری معمول نام برد و در مورد ساختار سلسله مراتبی می توان سیستم DNS را مثال زد. که در آن هر سرور علاوه بر اینکه به عنوان سرویس دهنده مشتری های رده پایینی خود است به عنوان مشتری از سرور بالاتر سرویس دریافت می کند. اتخاذ این ساختار باعث افزایش مقیاس پذیری سیستم می شود. مدل p2p می تواند خالص یا هایبرید باشد. در مدل خالص هیچ سرور متمرکزی وجود ندارد. مثالهایی از سیستم هایی که مبتنی بر این مدل هستند Gnutella و FreeNet می باشد. در مدل هایبرید ، peer از طریق یک سرور به سیستم وارد می شود. که این سرور می تواند برای شناسایی peer و اطلاعاتی که دارا می باشد بکار رود یا برای وارسی مجوز ورود. بعد از ورود به سیستم peer ها بطور مستقیم و بدون دخالت سرور با هم ارتباط برقرار می کنند. به عنوان مثالی از سیستم هایی که از این مدل استفاده می کنند می توان Napster و iMesh را نام برد. شکل2 این مدل را نشان می دهد.

 


 

ادامه نوشته