آدرس فیزیکی (Mac Address)

آدرس فیزیکی (Mac Address)

مک آدرس یک آدرس فیزیکی است که محل نگهداری آن بر روی حافظه ROM داخل کارت شبکه می باشد.

مک آدرس در تمامی کارت شبکه ها دارای طول یکسان می باشد که طول آن برابر 6 بایت یا 48 بیت است.به تصویر زیر دقت کنید.

همانطور که در شکل بالا می بینید فرمت آدرس دهی به صورت هگزا دسیمال است(Hexa Decimal)

24 بیت اول که با رنگ سبز مشخص شده است را IEEE(که یک سازمان استاندارد سازی است) به شرکت های تولید کننده کارت شبکه می دهد که ( OUI =Organization Unit Identifier ) نام دارد.

24 بیت دوم که با رنگ قرمز مشخص شده است، توسط شرکت های تولید کننده بر روی کارت های شبکه قرار می گیرد که ( BIA =Bound In Address )  نام دارد.

آدرس منطقی (IP = Internet Protocol )

آدرس منطقی یا IP، متشکل از 4 بایت یا 32 بیت می باشد که به چهار بخش 8 بیتی تقسیم می شود که با نقطه از یکدیگر جدا می شوند .

به هرکدام از این بخش ها یک Octet گفته می شود که مجموع هشت بیت هر Octet عدد 255 را میسازد.

کلاس های IP

IP از دو قسمت Net ID و Host ID  تشکیل شده است. همانطور که میدانید(شما باید این مطالب رو بدونید ، ما فقط داریم به صورت گذرا و مروری این مطالب رو می گیم)  Net ID آدرس شبکه شما و Host ID آدرس کامپیوتر شما در این شبکه است.

به جدول زیر دقت کنید.

4	3	2	1	Range IP	Class
Host	Host	Host	Net	1-126	A
Host	Host	Net	Net	128-191	B
Host	Net	Net	Net	192-223	C
Multicast	Multicast	Multicast	Multicast	224-239	D
Reserved	Reserved	Reserved	Reserved	240-255	E

همانطور که مشاهده می کنید در کلاس A، نت آی دی آن برابر 126 و هاست آی دی آن برابر 256 به توان 3 منهای دو است

Host ID= (256)³ - 2 = 16777214

این عدد اینگونه بدست آمد که ما در هرکدام از اوکتدها 256 حالت داریم و در کلاس A هم سه تا اوکتد هست که می شود 256 به توان 3 ، منهای دوهم کردیم بخاطر اینکه 000 برای Network Number  هست و255  اختصاص دارد به Broadcasting در شبکه . به همین خاطر اون عدد 16777214 حالت مختلف برای Host ID به دست اومد.

به همین روش می توان Net ID و Host ID کلاس های دیگر هم بدست آورد. که البته من به طور خلاصه همه رو در پایین می نویسم . محاسبه چگونگی اش باشد بر عهده خود شما.(طبق همان فرمولی است که در بالا توضیح دادم.

Class B

Net ID= 64*256=16384
Host ID=(256)² - 2=65534

Class C

Net ID=32* (256)² =2097152
Host ID= 256 - 2=254

همانطور که در بالا گفته شد مثلا در کلاس C ما می توانیم دو میلیون و نود و هفت هزار و صد و پنجاه و دو شبکه داشته باشیم که هرکدام از این شبکه ها 254 تا یوزر داخل خود داشته باشند.

مثالی دیگر از کلاس C

مثالی از کلاس B

خب . اگر دقت کنید در قسمت Range IP فاصله بین کلاس A و B عدد 127 جا افتاده است. IP Address هایی که با 127.?.?.? شروع می شوند IP Address , Loopback نام دارند و    می توان از آنها برای تست تنظیمات ،TCP/IP استفاده نمود.

Subnet Mask

به صورت پیش فرض و By default به ازاء هر Octet ، نت آی دی عدد 255 و به ازاء هر اوکتد Host ID عدد صفر قرار می گیرد.

Subnet Mask مشخص می‌کند چه قسمتی از یک آدرس IP مربوط به کامپیوترهای داخل شبکه و چه قسمتی مربوط به شناسه خاص آن شبکه است. که به ازاء Net ID عدد 255  و به ازاء Host ID عدد صفر قرار میگیرد. به عبارت ساده تر مشخص می کند آدرس IP جزو کدام کلاس شبکه است.

Network Address Translation

همانطور که می دانید NAT مخفف Network Address Translation هست 

 نحوه پیاده سازی NAT را بر روی روتر بحث می کنیم وفرض ما بر این است که شما مفهوم NAT را می دانید.

اما یک توضیح کلی اینکه ما با IP های Invalid یا IP هایی که داخل شبکه از آن استفاده می کنیم، نمی توانیم بر روی اینترنت برویم و برای رفتن بر روی اینترنت مجبور به ترجمه این IP و یا تبدیل آن به یک IP پابلیک یا Valid هستیم.

کاربرد دیگر NAT این هست که ساختار IP Addressing داخلی شبکه را از دیدکاربران بیرونی دور نگه می دارد.

همانطور که می دانید NAT به دو شکل Static و Dynamic قابل اجراست.

 

پیاده سازی NAT استاتیک بر روی یک روتر

در NAT استاتیک بر روی روتر به ازاء هر IP داخلی شبکه یا Invalid یک IP پابلیک اختصاص می دهیم و به عبارت دقیق تر این IP ولید برای IP های داخل شبکه رزرو شده است و چه آن سیستم خاموش باشد چه نباشد ، این IP به شخص دیگری اختصاص پیدا نمی کند. به اختصار به این روش One to One Mapping می گویند.

به IP که داخل شبکه استفاده می شود، Inside Local IP می گویند. مثلا 192.168.1.2 که یک IP اینولید هست.

به IP که می خواهیم تبدیل شود و با آن IP خارج شویم و بر روی اینترنت برویم Inside Global IP هست. مثل یک آدرسValid اینترنتی مثلا 173.194.35.18.

خب پیاده سازی NAT استاتیک در دو مرحله قابل اجراست:

1.وارد روتر می شویم و IP را که می خواهیم NAT شود را برای آن مشخص می کنیم.

مثلا هر وقت IP آدرس 192.168.10.1 پیش روتر آمد آن را NAT کن به آدرس 200.200.200.1

Router-NAT(config)#ip nat inside source static 192.168.10.1 200.200.200.1

در بالا Inside Local IP عبارت است از 192.168.10.1 و Inside Global IP عبارت است از 200.200.200.1

2. باید برای روتر مشخص کنیم که اگر این IP از فلان اینترفیس می خواست خارج شود NAT اش کن.

فرض کنید یک اینترفیس روتر وصل به اینترنت هست و باقی اینترفیس ها وصل به شبکه ها و روتر های دیگر. ما باید برای روتر مشخص کنیم که فقط برای اینترفیس خاص عملیات NAT را انجام دهد و برای باقی اینترفیس ها نیازی به NATنیست.

جهت این کار باید وارد اینترفیس های مورد نظر بشویم و Inside  و outside را مشخص کنیم.

Router-NAT (config) # interface serial 1/0

Router-NAT (config-if) # ip nat inside

Router-NAT (config) # interface serial 1/1

Router-NAT (config-if) # ip nat outside

نکته

بری مانیتور کردن سرور NAT می توانیم از دستور زیر استفاده کنیم.

Router-NAT (config) # debug ip nat

و اما پیاده سازی NAT داینامیک بر روی یک روتر

داینامیک NAT روش های مختلفی دارد که ما در اینجا با داینامیک NAT و داینامیک PAT آشنا می شویم.

همانطور که می دانید NAT استاتیک مقرون به صرفه نبود، چون ما باید برای هر  IP داخل شبکه یک IP پابلیک رزرو می کردیم چه آن "هاست" از آن IP رزرو شده استفاده می کرد چه نمی کرد ، آن IP به شخص دیگری اختصاص داده نمی شد.

اما در NAT داینامیک یک مجموعه IP برای روتر به نام Pool تعریف می کنیم و هر وقت هاستی بیاید و بخواهد که بر روی اینترنت برود از این Pool به آن IP اختصاص می یابد و کارش که با اینترنت تمام شد مجددا IP را به داخل Pool می اندازد تا شخص دیگری بتواند از آن IP استفاده کند.

پیاده سازی داینامیک NAT شامل 4 مرحله است:

1. رینج آی پی ، Inside Local IP را مشخص می کنیم. چه کسانی باید از NAT آی پی بگیرند:

Router-1(config) #Ip access-list standard internet

Router-1(config-std-nacl) # permit 192.168.10.0 0.0.0.255

Router-1(config)#Ip nat pool ccna

همانطور که می بینید در بالا ، ابتدا یک اکسز لیست استاندارد تعریف کردیم به نام "internet".یعنی هرکس خواست بره به اینترنت در این اکسز لیست آن را معرفی می کنیم.

در خط بعد گفتیم هرکسی که از رینج IP ی 192.168.10.0 بود را اجازه بده که عبور کنند.و بقیه را deny کن(همانطور که می دانیم این دستور deny به صورت default وجود دارد)

حال از اکسز لیست خارج می شویم و :

در خط سوم یک pool تعریف کردیم برای nat به نام ccna. و IP  های Inside Global  را داخل این pool می گذاریم که در ادامه می آید. اگر خط سوم را تایپ کنید مطمئنا به شما پیغام Incomplete Command را خواهد داد. من چون می خواستم مرحله به مرحله توضیح بدهم نصف دستور را در مرحله یک آوردم و باقی اش را در مرحله بعدی.

2.تعریف Inside Global IP.

حال دستور بالا را کامل می کنیم.

 Router-1(config)#Ip nat pool ccna 200.200.200.1 200.200.200.10 netmask 255.255.255.0

همانطور که می بینید ما در اینجا رینج IP از 1 تا 10 را که پابلیک هستند را داخل poolی به نام ccna ریختیم تا اصطلاحاInside Global IP را مشخص کنیم.

 

3. حالا اینترفیس های ورودی و خروجی را مشخص می کنیم.

Router-NAT (config) # interface serial 1/0

Router-NAT (config-if) # ip nat inside

Router-NAT (config) # interface serial 1/1

Router-NAT (config-if) # ip nat outside

4. حال داینامیک NAT را بر روی روتر فعال می کنیم.

R-1(config)#ip nat inside source list internet pool ccna

به روتر معرفی کردیم که اگر سورس لیست اینترنت که در اکسز لیست بالا رینج آن را مشخص کردیم ، خواست بر روی اینترنت برود از pool به نام ccna که در آن هم رینج IP های ولید را مشخص کردیم به آن ها IP اختصاص بده.به همین سادگی

 

مفهوم روتینگ

ادامه نوشته

VMWARE

ایستگاه کاری VMware چیست ؟

VMware نرم افزار قدرتمند ماشین مجازی ، طراحی شده برای توسعه دهندگان نرم افزارها و مدیران سیستم و کسانی است که می خواهند در ساختار نرم افزاری شان تغییرات اساسی بدهند، نرم افزار تست کنند و خلاصه هر کاری که فکرش را بکنید. این نرم افزار با قدمت بیش از 5 سال و برنده شدن بیش از یک دو جین جوایز بزرگ محصولات نرم افزاری ، توسعه دهندگان نرم افزار را قادر می کند، پیچیده ترین برنامه های تحت شبکه را که در ویندوزهای مایکروسافت ، Linux یا Net ware اجرا می شوند روی تنها یک رایانه desktop، اجرا کنند. خصیصه های ویژه ای نظیر: شبکه بندی مجازی (Virtural Networking) انجام تراکنشها به صورت زنده و Real time به اشتراک گذاری پوشه ها و drag and drop پشتیبانی از ( PXE محیط اجرای از پیش بوت شده) از VMware یک وسیله ضروری برای توسعه دهندگان IT و مدیران سیستم ها ساخته است. ایستگاه کاری VMware چگونه مورد استفاده قرار می گیرد؟ این نرم افزار با میلیون ها کاربر در سراسر دنیا، کارایی را در تولید نرم افزارها بهبود می بخشد، هزینه ها را کاهش می دهد و انعطاف پذیری را بالا می برد و راه امن تری را برای جواب گرفتن از برنامه ها پیش پای ما می گذارد. نصب VMware روی رایانه رومیزی تان اولین گام برای انتقال ساختار IT موجود به یک ساختار مجازی است. با ایستگاه کاری VMware غیر از ساده کردن عملیات توسعه و تست نرم افزار و سرعت بخشیدن به توسعه برنامه های کاربردی ، سازگاری برنامه های کاربردی و اجرای عملی مهاجرت از یک سیستم عامل به سیستم عامل دیگر را تضمین می کند و امکان امتحان این که آیا این نقل و انتقال و تعویض سیستم عامل ، زیانی برای شبکه یا سایر نرم افزارهای کاربردی در حال اجرا دارد یا خیر را به شما می دهد. ایستگاه کاری VMware چگونه کار می کند؟ این ایستگاه کاری با فعال سازی چند سیستم عامل و برنامه های کاربردی مربوط به آنها به طور همزمان روی یک ماشین فیزیکی منفرد، عمل می کند. سیستم عاملها به همراه نرم افزارهای کاربردیشان در ماشین مجازی همگی روی یک قطعه از سخت افزار نشسته اند. لایه مجازی سازی VMware، منابع سخت افزار فیزیکی را به منابع ماشین مجازی می نگارد به طوری که انگار هر ماشین مجازی ، پردازنده ، حافظه و دیسک و ابزارهای o/I ویژه خود را دارد و همگی مطابق استاندارد رایانه های X86هستند. به کمک ایستگاه کاری VMware شبکه های مجازی پیچیده ای راه اندازی می کنید و انواع نرم افزارها را در هر محیطی که می خواهید به طور همزمان اجرا کنید و همه اینها را یکجا روی سیستم خود انجام دهید. بدون نیاز به انجام عملیات پارتیشن بندی دوباره دیسک و سیستم عاملی جدید نصب کنید و بدون این که سیستم را از نو بوت کنید بین سیستم عاملهای نصب شده روی رایانه تان سوئیچ کنید. اگر به نظرتان VMware همانی است که می خواستید، حداقل پیش نیازهای نصب آن ، پردازنده پنتیوم II اینتل یا AMD Athlon به بعد و حداقل 3.6GB حافظه برای نسخه 4.5این نرم افزار است. پس دست به کار شوید.

IBSng

IBSng، نرم افزار مدیریت و حسابداری کاربران اینترنت، اینترانت و VoIP می باشد. این نرم افزاربه صورت یکپارچه سرویس های Dialup(Analog/E1) ، Lan Accounting ، Wireless ، ADSL، VoIP و SMS را کنترل می کند. قابلیت های منحصر به فرد این نرم افزار به مدیران این امکان را می دهد که سیاست های مدیریتی خود را به بهترین نحو پیاده سازی نماید. آنها قادر هستند به راحتی توسط توانایی مدیریت پهنای باند Bandwidth Manager، نرم افزار IBSng ، همیشه از پهنای باند خود بهترین استفاده را کرده و همه مشتریان خود را راضی نگه دارند. امکانات ویژه و جالب IBSng،که مختص ISP های مجازی طراحی و پیاده سازی شده است به مدیران کمک می کند که سرویس های خود را به نمایندگان فروش خود ارائه داده و آنرا به دلخواه خود اداره کنند.نرم افزار IBSng کاملا تحت Web می باشد و گزارشات و نمودارهای متنوع آن، سرویس دهندگان اینترنت و VoIP را در هر چه بهتر کردن و بهینه کردن سرویس هایشان راهنمایی می نماید.استفاده بهینه از سیستم های امنیتی در نرم افزار IBSng و نصب آن بر روی سرورهای پیشرفته Linux، امنیت بالائی را برای این نرم افزار تضمین می کند.IBSng قادر است کلیه نیازهای یک سرویس دهنده را برآورده کند و به دلیل اینکه این نرم افزار به صورت یکپارچه کلیه سرویس ها را پشتیبانی می کند، و همچنین به خاطر اینکه محدودیتی برروی تعداد پورت و کاربر ندارد، گسترش سرویس ها در آینده برای سرویس دهندگان شامل هزینه نمی شود. نرم افزار IBSng ، کاملا ایرانی و منحصرا محصول شرکت پارس پویش می باشد و بستری است برای طراحی و پیاده سازی نیازها و خواسته های مشتریان. لذا شرکت پارس پویش همیشه از پیشنهادات مفید مشتریان در پیشرفت محصولات خود استقبال خواهدکرد. همچنین امکان انتقال کاربران از هر برنامه حسابداری اینترنت دیگر، به نرم افزار IBSng توسط متخصصان این شرکت وجود دارد. بدین ترتیب به راحتی می توانید مدیریت و امنیت مجموعه خود را به دست امکانات توانمند نرم افزار IBSng بسپارید.

IP version

IPv4 , IPV6 ؟!

IPv4 سی و دو بیتی هست و در قالب X.X.X.X می باشد که هر X برابر 8 بیت هست و هر X میتونه از 0 تا 255 باشه.
توی IPv4 ما 2 به توان 32 تا آیپی داریم ، یعنی چیزی حدود 4 میلیارد. که البته IP های کلاس های مختلفی دارن و جاهای مختلفی استفاده میشن.
این تعداد آیپی به زودی تموم میشه ، چون تو سال 1981 ساخته شد و اون موقع فکر نمی کردند که شبکه اینترنت اینقدر گسترده بشه.
الان میخوان IPv6 رو جایگزین IPv4 کنند.

IPv6 صد و بیست و هشت بیتی هست.
قالبش به صورت زیر هست :
XX : XX : XX : XX : XX : XX : XX : XX
توی IPv6 تعداد آیپی ها میشه 2 به توان 128 که این رقم برابر میشه با 79 اکتالیون !!!
که برای هر متر مربع از سطح زمین 1564 تا آدرس

تفاوت Public IP Address و Private IP Address

به زبان ساده valid ip یا public ip آدرسیه که برای تمام کامپیوترهای خارج از شبکه شما (اینترنت) معتبر و شناسه ولی  invalid ip یا private ip فقط محدود به شبکه داخلی و کامپیوترها با این آدرس آی پی فقط می تونن با کامپیوترهای دیگه ای که فقط توی همون شبکه هستند ارتباط داشته باشن

پس:
1- Valid همان Public و Invalid همان Private است.
2- Valid در اینترنت استفاده می شود و به شخص یا سازمان خاصی فروخته و اختصاص داده می شود ولی Invalid قابل استفاده در اینترنت نیست و فقط در شبکه های محلی استفاده می شود.

Invalid IP چيست؟(private ip چیست؟)

در چند حالت IP ممكن است Invalid باشد:

1- بر روي شبكه‌هاي داخلي و محلي: در شبكه‌هاي محلي Range هاي خاصي از Range كلي استفاده مي‌شود. اين Range ها كه به آي پي Invalid معروف هستند، عبارتند از:
10.0.0.0 - 10.255.255.255
172.16.0.0 - 172.31.255.255
192.168.0.0 - 192.168.255.255

2- وقتي كه تعداد يوزرها در شبكه زياد شود، از آي پي Invalid استفاده مي‌كنند. به اين معني كه با يك سري محاسبات، چندين آي پي مجازي (Invalid) در شبكه تعريف مي‌كنند، به طوري كه برآيند تمام اين آي پي ها با استفاده از عمليات Routing آي پي وليد اوليه را نتيجه دهد. در اصل با اين كار يك آي پي را به چند آي پي تبديل مي‌كنند تا به‌جاي اينكه يك يوزر بتواند از شبكه استفاده نمايد، چندين يوزر بتوانند از شبكه استفاده نمايند.

3- در حالتي كه كارت شبكه‌ي شما IP نداشته باشد: در اين حالت خود ويندوز براي شما يك IP در نظر مي‌گيرد.

در ISP ها نيز به همين ترتيب براي كاربران آي پي Valid يا Invalid تعريف مي‌شود.

ادامه نوشته

cisco project

پروژه که مشاهده میفرمائید از ۳ قسمت متفاوت با آپشن‌های مجزا تشکیل شده که به اختصار به تحلیل آن می‌پردازیم

۳ بخش اصلی‌ عبارتند از ospfوbgp وeigrp

پروتکل eigrp یک پروتکل سیسکو بیس می‌باشد که تنها با تجهیزات سیسکو قابل راه اندازی می‌باشد که نسخه بهبود یافت پروتکلigrp می‌باشد

این پروتکل با ارسال پیام هایhello همسایه‌های خود را شناسایی می‌کند

 

 

 

 

پروتکل قدرتمند و محبوب ospf

 

 

 

این پروتکل با استفاده از محدوده بندی قابیت کنترل تعداد زیادی شبکه را داراست که باعث کم شدن میزان استفاده از سی‌پی‌یو روتر‌ها میشود

 

 

 

 

چون در اینجا به طور کلی‌ و مختصر به موضوع می‌پردازیم به سراغ پروتکل بعدی می‌رویم

 

 

 

 

 

 

پروتکل bgp

 

 

 

نقش عمده این پروتکل برای روتینگ در اینترنت می‌باشد

 

 

 

 

 

به منظور مسیر یابی‌ شبکه‌ها در آن از یک روتینگ پروتکل مانند دیفالت استفاده میشود

 

 

 

 

 

حآل به سراغ پروژه می‌رویم

 

 

برای برقراری ارتباط میان پروتکل‌های مختلف میبایست عملیات تزریق یا redistribute را در آنها انجام داد

 

 

 

این عملیات در روتر‌های مرزی صورت می‌گیرد

 

 

 

 

 

بعد از این کار پروتکل‌های مختلف قادر به دیدن همدیگر میباشند

 

 

در سمت چپ بین ۲ سوئیچ از etherchannelاستفاده شده

قابلیت بالا بردن پهنای بند ترانک را فراهم می‌سازد به صورتی‌ که تعداد پورت‌های دلخواه را به صورت یک پورت معرفی‌ می‌کند

 

 

 

به طور مثل اگر ۵ پورت ۱۰۰ مگا بیت را برای این کار معرفی‌ کنیم آنها را به عنوانه ۱ پورت ۵۰۰ مگا بیت ترانک معرفی‌ می‌کند

 

 

تمای پورت‌ها با استفاده از portsecurity به صورت امن درامد به طوری که اگر به جز کامپیوتر مقصد کامپیوتر دیگری به شبکه متصل شود پورت به صورت اتوماتیک خاموش میشود

برای جلو گیری از ارسال پیام‌هایbpdu (که در پست‌های دیگر به آنها می‌پردازیم) به پورت‌های که کامپیوتر‌ها به آن متصلند که باعث افت شبکه نشود از این آپشن bpdu-guard استفاده میشود

آپشن portfast برای برقری اتصال سریع و رّد کردن stp استفاده میشود که باعث میشود لودینگ ۳۲ ثانیه پورت‌ها برداشته شده و سریعا اتصال برقرار شود

برای امنیت بیشتره شبکه پورت‌های که بلا استفاده هستند به یک vlan مجزا برده میشوند

vlan ها برای جدا سازی شبکه‌ها داخل سوئیچ بر طبق احتیاجات شبکه تعریف میشوند

log server نقش این سرور برای فهمیدن عملیاتی که در روتر‌ها یا سوئیچ‌ها توسط افراد انجام میشود را ذخیره می‌کند

 

 

که خود این عملیات در سطوح متفاوتی انجام می‌گیرید بسته به نظر مدیره شبکه

 

 

 

 

در این پروژه از یک وب سرور نیز برای دسترسی‌ به وبسایت داخلی‌ سازمان بهره گرفته شده

 

 

 

 

 

در سمت دیگر نیز از تلفن‌های تحت شبکه برای کاهش هزینه‌ها و ده‌ها امکانات دیگر (این فناوری که خود جای بحث‌های فراوان دارد) استفاده شده

 

 

برق مورد نیاز این تلفن‌ها از طریقه سوئیچ با استفاده PoE از تامین میشود (Power Over Ethernet)

برای راه اندازی این شبکه‌ی تلفنی نیازمند فعال سازی Dhcp Server که وظیفه آن آی‌پی دادن اتوماتیک به شبکه است استفاده می‌کنیم

از پروتکل NTP برای هماهنگ سازی زمان استفاده میشود

 

 

 

هدف اصلی‌ از راه‌اندازی برای داشتن آمار دقیق زمان استفاده برای سرور می‌باشد

 

 

ازstorm-control برای کنترل بار روی شبکه استفاده میشود که در اینجا به طوری تنظیم شده که اگر بار وارد بر شبکه به ۷۰ % ظرفیت رسید فعالیت مورد نظر مسدود شود

در داخل شبکه Ospfاز Stub Area کردیم که باعث میشود تنها روتر مرزی روتینگ تیبل (Routing Table) کامل شبکه را داشته باشد که بار شبکه کاهش پیدا کند

 

 

 

 

امیدوارم مورد توجه شما دوستان قرار گرفته باشد

 

 

در مورد پروژه سوالی‌ اگر بود در خدمتم [e-mail]

 

 

 

با تشکر از صرف وقت برای خواندن مطلب فرشاد خزایی فرد

اطلاعاتی درباره رده های مختلف UTP

use	digital/analog	Data Rate	Band Width	Category
Telephone	Analog	100Kbps>	Very Low	1
T-1 Line	Analog/ Digital	2Mbps	2MHZ>	2
LANs	Digital	10Mbps	16MHZ	3
LANs	Digital	20Mbps	20MHZ	4
LANs	Digital	100Mbps	100MHZ	5
LANs	Digital	200Mbps	200MHZ	6
LANs	Digital	600Mbps	600MHZ	7

آموزش تصویری شبکه

آموزش تصویری شبکه . کلیک کنید.

تفاوت هایی بین Hub و Switch Hub

به طور کلی تفاوت هایی بین Hub و switch Hub  وجود دارد که به صورت زیر میتوان عنوان نمود:

1- در Hub  فقط بایستی یک فرستنده باشد ولی در switch Hub وجود چندین فرستنده به صورت همزمان امکان پذیر می باشد.

2- کانال در hub به صورت Half duplex است و ایستگاهها ارسال و دریافت اطلاعات را به صورت غیر همزمان و از طریق یک رشته زوج سیم انجام می دهند اما با استفاده از switch hub به صورت Full duplex است و ارسال و دریافت اطلاعات به صورت همزمان از طریق زوج سیم برای ایستگاهها امکان پذیر است. بنابراین برخورد در فریم ها رخ نمیدهد..

3- دلایل فوق باعث افزایش سرعت در switch Hub می شود به طوریکه پهنای باند شبکه به سرعت hub بستگی دارد مثلا حداکثر پهنای باند در 10base T برابر 10mb/s است اما پهنای باند شبکه به سرعت و تعداد پورت های یک switch hub بستگی دارد.به طوری که یک شبکه 100base T دارای 8 پورت و حداکثر پهنای باند 

800mb/s دارد.

4- برای گسترش شبکه و افزایش تعداد کامپیوترهای درون شبکه بایستی تعدادی Hub را به یکدیگر متصل نمود که تعداد و طول آن ها محدودیت دارد ( با توجه به دامنه برخورد یا زمان تاخیر برگشتی) اما این محدودیت در هنگام استفاده از switch Hub وجود ندارد.