[2] Routing
[3] default
برای سوئیچ ها و شبکه ها، انواع بسیار مختلف و متنوعی وجود دارند. سوئیچ هایی که برای هر نود در شبکه داخلی یک شرکت، اتصالی مجزا فراهم می کنند را سوئیچ های LAN می نامند. اساسا، یک سوئیچ LAN یکسری شبکه های پایدار که شامل تنها دو وسیله در حال ارتباط با یکدیگر در آن لحظه خاص هستند را ایجاد می نماید.
در این مقاله، روی شبکه های Ethernet با بهره گیری از سوئیچ های LAN متمرکز خواهیم شد. همچنین مطالبی از قبیل اینکه "یک سوئیچ LAN چیست" و "پل بندی شفاف چگونه کار می کند" را خواهید آموخت. از سوی دیگر با مفاهیمی همچون VLAN ها، trunking و Spanning trees آشنا خواهید شد.
اضافه نمودن سوئیچ ها :
در اکثر شبکه های اصلی امروزی، نودها به سادگی از طریق hub ها به یکدیگر وصل می شوند. با رشد یک شبکه، مشکلاتی به صورت بالقوه در این ساختار وجود خواهند داشت که عبارتند از :
· مقیاس پذیری[1]: وجود پهنای باند اشتراکی محدود در یک شبکه دارای hub ، امکان توسعه و رشد عمده شبکه بدون از دست دادن بخشی از کارایی آن را مشکل می سازد. کاربردها و درخواست های امروزی در مقایسه با قبل، نیاز به پهنای باند بیشتری دارند. در اغلب موارد، به منظور تطبیق یافتن با رشد و توسعه، بایستی کل یک شبکه به طور متناوب مجددا طراحی شود.
· تاخیر زمانی[2]: مقدار زمانی که طول می کشد تا یک packet به مقصدش برسد. از آنجائیکه در یک شبکه دارای hub ، هر نود مجبور است برای انجام انتقال و به منظور جلوگیری از تصادم، منتظر یک فرصت بماند، لذا هنگام اضافه نمودن نودهای بیشتر، فاکتور Latency می تواند به طور عمده افزایش یابد. یا چنانچه شخصی در حال فرستادن فایلی با حجم زیاد از طریق شبکه باشد، در این صورت تمامی نودهای دیگر مجبور به منتظر ماندن جهت یک فرصت برای ارسال packet های خودشان خواهند بود. احتمالا قبلا شما با این مشکل در کار خود برخورد کرده اید. به این معنی که مثلا شما سعی در دسترسی به یک سرور یا شبکه اینترنت داشته اید و ناگهان همه چیز به تعویق افتاده و سرعت دسترسی کاهش می یابد.
· نقص شبکه[3]: در یک شبکه نوعی، یک دستگاه متصل به hub می تواند با توجه به تنظیمات اشتباه سرعت ( مثلا Mbps 100 در یک hub با سرعت Mbps 10 ) و یا انتشارات بیش از حد، برای سایر دستگاههای متصل به hub ایجاد اشکال نماید.